در مطلب قبلی که قصد رفع مشکلی را داشتیم مجبور شدیم تا ماژول string را به برنامه خود اضافه کنیم تا بتوانیم از توابع و متدهای این ماژول استفاده کنیم. اما چه نیازی به ایمپورت و استفاده از دیگر ماژول‌ها داریم و چرا باید این کار را کنیم؟
ابتدا خود ماژول و سیستم ایمپورت ماژول را توضیح می‌دهیم.
داکیومنت پایتون البته بهتر از هر جای دیگری این سیستم را توضیح می‌دهد. لینک را می‌توانید چک کنید.
نقل قولPython code in one module gains access to the code in another module by the process of importing it
همان‌طور که لاین اول داکیومنت پایتون هم توضیح می‌دهد، ایمپورت کردن یعنی دسترسی یافتن به ماژول دیگری.
string هم یک ماژول هست و یک برنامه که در آن یک سری تابع و متغیر تعریف شده که ما در مطلب قبلی این برنامه را به کد خود اضافه کردیم تا بتوانیم از آن استفاده کنیم.
بگذارید یک مثال دیگری بزنیم. فرض کنید ما دو فایل داریم به نام‌های app1.py و app2.py.
در حالت عادی اگر app1.py را اجرا کنیم و متغیر var1 را پرینت بگیریم، مقدار Hello World به ما برمی‌گرداند. حالا می‌خواهیم app1.py را به app2.py اضافه کنیم و دیگر متغیری به نام var1 را دوباره در app2.py ننویسیم. برای این کار باید app1.py را به برنامه app2.py اضافه کنیم با import.
کد app2.py به این صورت می‌شود:
خب حالا تمامی کدهای app1 در app2 هم قابل استفاده هستند. برای این‌که هرکدام را اجرا کنیم و یا پرینت کنیم، به این صورت عمل می‌کنیم که ابتدا اسم ماژول را می‌نویسیم و بعد با . یا نقطه، متغیر یا شئ یا تابعی که می‌خواهیم صدا بزنیم را می‌نویسیم:
خروجی:
یا هم مثلا:
خروجی: